2021, een ABSURD jaar - Kenneth Wiesenberg

Voordat we gaan kijken naar de start van 2021 zijn we wel nieuwsgierig hoe je het voorgaande jaar hebt afgesloten. Had je nog lopende projecten en mogelijke unfinished business? En ben je iemand die ook in de winter door vist?

Eigenlijk vis ik in de winter te weinig. De voornemens om door te vissen zijn er wel. Maar doordat ik echt lastige wateren bevis besteed ik die periode vaak vooral met het voorbereiden voor het nieuwe jaar. 

Eind 2020 heb ik nog enkele nachten gevist op de plas van de Zwarte Spiegel. Daar gebeurde echter helemaal niks. En zonder aanknopingspunten had ik geen goed gevoel om daar door te gaan. Juist dat goede gevoel is voor mij belangrijk om door te gaan. Daarna ben ik dus nog wat ochtenden gaan vissen op een afgraving elders in het land voordat mijn winterstop begon.

Wanneer was je gevoel dan weer goed genoeg om van start te gaan? En waar begon je het jaar?

In april ben ik weer terug gegaan naar diezelfde afgraving. Maar daar was het inmiddels echt druk en wilde ik eerlijk gezegd niet tussen zitten. Ondertussen was er een dikke spiegel die ik op het spoor was en dankzij een tip wist ik de locatie waar deze hangbuik zwemt te achterhalen. Daar heb ik een sessie van twee dagen gevist en was mijn timing bijna perfect. Een dag nadat ik weg was werd de vis namelijk gevangen. En dat op de plek waar mijn hengels eerder nog tussen het riet stonden. Dus dat water en die specifieke spiegel vraagt wel om een revanche.

Zo te horen was je timing bijna perfect. Bijna… Wij kunnen ons voorstellen dat je daar dus nog een appeltje mee te schillen hebt. Ben je terug gegaan voor een herkansing?

Toen de vis werd gevangen had ik niet het verlangen om snel terug te gaan. In plaats daarvan had ik een toffe Frankrijktrip naar de Great Lake. Dit betaalwater is mijn favoriete bestemming voor een visvakantie en ik kom er al sinds mijn achttiende. In de loop van de jaren is het water steeds uitdagender geworden maar er zwemmen nog steeds een paar van die typische spiegels met grote schubben. Je maakt er nog altijd kans op echt oude volschubs en rijenkarpers van meer dan twintig kilo. Maar daarvoor moet je wel echt hard werken onder plantenrijke omstandigheden. Want naast de prachtige vissen staat het water ook bekend om het vele wier. Het is ook absoluut geen standaard betaalwater en dat spreekt mij ook zo aan. Dus zolang als de kans op die originele Great Lake vissen aanwezig is wil ik er jaarlijks terug komen.

In het voorjaar kies ik bij voorkeur de ondiepe zone van het water. Dan is het een kwestie van hopen op goed weer. Vaak zie je dan dat de vissen dat deel van het water optrekken. Als dat het geval is zit je met de locatie in ieder geval goed en is het vaak een stuk makkelijker. 

Kreeg je het weer waar je op hoopte?

Mijn timing had in mei een stuk beter gekund. Want het mooie weer was ver te zoeken. Je plant altijd op eerdere ervaringen en leeft ook echt met hoop en verwachtingen naar zo’n trip toe. Maar na 48 uur met koude omstandigheden was er nog geen teken van leven. En op zo’n moment is een betaalwater wel frustrerend en moet je, als je niet kan verkassen, geduld hebben. 

Gelukkig had ik een vriendelijke Duitse buurman die mij toeliet om in zijn zone te vissen. Daar was het wat dieper en het lag ook uit de wind. Ook pakte het mooie de avondzon mee en was het duidelijk dat de vis er wel lag. Vanaf stek 1 waar ik zat plaatste ik dus met goedkeuring van hem net voorbij de landtong in stek 2. Daar kon ik vissen die hem passeerden onderscheppen. Je kan haast zeggen dat ik de van hem overgebleven kruimels bij elkaar mocht vegen. Maar als ik dat niet gedaan zou hebben zou het echt taai zijn geworden.

Op Great Lake heb ik het idee dat de vissen vaak schrikken van boilies. Als ik met de boot rond kijk zie ik vaak de bollen liggen van voorgaande vissers en om die reden vis ik er dan graag met hennep. Gelukkig heb je ook weinig last van witvis en kan je goed uit de voeten met klein aas. 

Boven op die hennep vis ik in de periode voor de paai graag met een opvallende pop-up. In voorgaande jaren waren oranje en roze erg goede kleuren. Maar tegenwoordig is wit een van mijn favorieten geworden. Gevist op een Spinner Rig is dat een echte killer gebleken.

Na het verplaatsen van de hengels kreeg ik met regelmaat beet. Zo kwamen er een paar van de oudjes tot net onder de 25kg op de kant en had ik ook wat jongere exemplaren. Uiteindelijk was het dus een echt geslaagde trip.

Met zo’n buurman heb je het dan echt getroffen! Zo zie je maar dat je dankzij de sportiviteit van een ander en elkaar ook echt wat gunnen een lastige week kan omdraaien naar een succes. Zorgt een dergelijke sessie er voor dat je daarna even verzadigd bent of ga je thuis gelijk weer met de voet op het gaspedaal?

Zo’n geslaagde trip zorgt er wel voor dat ik thuis ook weer met extra motivatie en vertrouwen aan de slag ga. In de tussentijd was de Zwarte Spiegel ook weer gevangen. Met mijzelf had ik de afspraak gemaakt te wachten tot hij al eens was gevangen en daarna te starten. Mede door de visserij van een paar nachten in het voorgaande jaar en een beetje peilwerk had ik het voorbereidende werk al gedaan. Dus met de zekerheid dat de vis in ieder geval ontwaakt was na een koude winter ging er met een goed gevoel aan de start. Een week na de Frankrijk sessie ben ik er dan ook al snel een ochtend gaan vissen. Die eerste visdag heb ik hem al zien zwemmen. Zo’n vis daadwerkelijk kunnen observeren is echt bijzonder. Je kijkt naar een van de grootste vissen van Nederland en als je hem kan zien geeft dat ook het gevoel dat de vangst dichterbij komt.

Het plan was om zo snel mogelijk terug te gaan. Maar werk en het gezinsleven zorgde er voor dat ik langer moest wachten. Vrijdag 18 juni vertrok ik na mijn werk voor een nacht. De hele week was ik al niet fit maar ik voelde dat ik moest gaan. Mede door die voorgaande sessie koos ik voor de hoek waar ik hem zag. Daar plaatste ik beide hengels heel ondiep tegen een rietkraag. En net zoals op de Great Lake was dat wederom met witte pop-ups op Spinner Rigs boven op een lading hennep. Ik hoop dat die fluo pop-up de aandacht trekt van de vis voordat ze eigenlijk helemaal los gaan op de hennep. Dat tapijt aan kleine, veilige korrels hennepzaad is echt om de aandacht te trekken van de vis. Als ik ergens begin met voeren start ik daarom ook vrijwel altijd met hennep. Zelfs als ik bijvoorbeeld ergens met boilies een voercampagne wil opzetten voer ik de eerste keren ook graag veel hennep bij.

Wat er die nacht gebeurde weten wij natuurlijk al. Kan je vertellen wat het met je deed toen die aanbeet eindelijk kwam? 

Kwart over drie kwam de aanbeet die ik nooit meer zal vergeten. Ik werd wakker en ik zag een lichtje van de sounderbox branden. Doordat ik niet helemaal fit was leek het even te duren voordat ik echt wakker was terwijl ik ondertussen een volle run kreeg. Toen ik de hengel eenmaal vast had voelde ik dat de Kontour fluorcarbon hoofdlijn ergens vast zat. Dat zorgde er voor dat ik de eerste minuut van de dril slecht contact kon houden met de vis. Gelukkig kon ik de lijn los krijgen. Vervolgens voelde ik een vis vrij schokkerig zwemmen en mede daardoor leek het eerst een kleine vis. De vis dook het riet in en ik ben er in mijn waadpak heen gegaan. Voordat ik bij het riet kwam schoot de vis weer het open water op en het duurde nog enkele minuten voordat ik dacht dat het hem kon zijn. Toen hij voor het schepnet opdook wist ik het… Dit is de Zwarte Spiegel. De eerste poging om hem te scheppen miste ik hem. Maar gelukkig was de tweede poging raak. En het was de enorme spiegel waar ik op hoopte.

De vis is even tot het eerste licht bewaard om hem vervolgens veilig op de foto te zetten. En pas daarna begon het bij mij te landen dat ik een dergelijk grote vis heb gevangen. Met een gewicht van 37,8kg was het een bizar PB en ook nog eens een tweede vis boven de 70 pond in eigen land. 

Al in de autorit naar huis bedacht ik mij dat ik ineens tijd over had. Ik had voor deze visserij veel meer tijd vrij gehouden en zelfs verlof ingepland. Maar ineens is dan de klus geklaard. Daarna ben ik even gaan rondzwerven. Zo bezocht ik de afgraving waar ik al vaker heb gevist en beviste ik ook een circuitplas in het noorden. Op dat water zat het toen ik ’s avonds aan kwam flink vol met andere vissers. Dat betekende dat ik weer terug naar huis moest. Twee dagen later had ik meer geluk en was er in ieder geval plek vrij. En dat was ook nog eens een stek die ik op het oog had.

Op dat water weet ik dat het vaak in de ochtenduren te doen is, dus de nacht voelde echt als een bonus. Al bij het eerste licht had ik de spullen op de trolly liggen om te verkassen naar een zone waar ik vis zag. Ik ben bewust niet boven op de vis gaan zitten maar er wat voor gebleven. En… wederom was het hennep, een witte pop-up en… 

Een Spinner Rig?

Yes! De hennep en de pop-ups bood ik boven op het wier aan op een plek voor de vissen. En de vissen kwamen steeds dichterbij. Al na twee uur kreeg ik aan de stok met een oude schubkarper die ze De Stofzuiger noemen.

Maar het bleef niet bij deze ruim 18kg zware schubkarper. Met de hengel weer terug kreeg ik ’s avonds weer actie in de vorm van een kleinere schub. En geheel tegen verwachting in kwamen er zelfs die nacht in het donker nog twee vissen op de kant. Een van de vissen was een afgepaaide 19kg schub die helaas bij het fotograferen in het water ontsnapte. Dat was echt doodzonde maar tegelijk het risico als je ervoor kiest hem in het water te fotograferen. Als afsluiter van de meer dan geslaagde sessie had ik in de ochtend zelfs nog een laatste vis. Maar ook dit was weer een wat kleiner exemplaar.

Op die circuitplas werd het daarna drukker. Dus ik besloot terug te gaan naar de afgraving. Daar mag je namelijk enkel overdag vissen. Daardoor heb je elke ochtend weer een nieuwe start. Op dat water zwemmen echt hele mooie vissen waaronder een grote rijenkarper die ik dolgraag wil vangen. En dat was voldoende om mij weer te motiveren.

Jij krijgt er ook geen genoeg van he? 

Zeker niet! Eind juli heb ik de hengels dan ook weer op de afgraving te water gelaten. Daarbij zag ik de vis structureel in dezelfde sector en kon ik door daar op dezelfde plek te vissen en voeren al een aantal vissen vangen. De hennep liet ik vanwege de brasems achterwege. Dus het waren alleen maar boilies waarmee ik de stek de avond voorafgaand aan de sessie aanvoerde. Vanwege de hengeldruk is het helaas niet mogelijk om een stek goed te onderhouden. Want 6 van de 7 dagen zit er iemand op de door mij beoogde stek te vissen. Desondanks bleef ik elke week het water bezoeken. In augustus zorgde dat voor twee mooie uitschieters. Zo ving ik naast een aantal kleinere vissen onder andere een 19,9kg warrelschub en een nieuw personal best schubkarper van 23,2kg. Die laatste vis oogde echt enorm toen hij in het landingsnet lag en is zeker een van de hoogtepunten van dit bizarre jaar. 

Het is nu september en we hebben nog een aantal maanden te gaan. Blijf je de komende tijd doorvissen op dat water?

Zover als dat ik aan vissen toe kom zal ik dat zeker doen. Ik had twee andere wateren in gedachten maar de vistijd zal erg beperkt worden. Eind september word ik voor de tweede keer vader en zal de focus dus op belangrijkere zaken komen te liggen. Ook ben ik weer meer aan het badmintonnen op hoog niveau en dat vind ik ook te leuk om er niks mee te doen. Het zal dus creatief plannen worden om her en der wat vissen in de agenda te zitten. Gelukkig heb ik het echt getroffen met mijn verloofde en… ik heb al besloten dat na de komst van onze dochter ik minder uren ga werken. Dus misschien krijg ik toch nog wat extra vistijd. Dat zou zomaar voldoende kunnen zijn om die rijenkarper in het net te krijgen. 

We horen het al… aan motivatie en targets geen gebrek! 

Na de geboorte van hun dochter vind Kenneth de tijd om nog ver van huis achter de fors gebouwde spiegel aan te gaan waar hij in het voorjaar al dichtbij kwam. Die vis vroeg om een revanche en wat er gebeurde had Kenneth niet durven dromen. Tijdens de eerste sessie terug op het extreem begroeide en stevig beviste water wist hij namelijk al een van de topvissen op een gewicht van 25kg te vangen. En alsof dat nog niet genoeg was volgde de sessie daarop de topvis van het water. Het jaar werd zo dus nog een stuk absurder dan het al was.